वडार समाजातून उदयास आलेले नाव म्हणजे टी. एस. चव्हाण. समाजातील दुर्दशा, संघर्ष, पराक्रम आणि आशा या विषयांना लेखनातून प्राण देणारा तो एक विचारवंत, साहित्यिक आणि कार्यकर्ता आहे.
टी एस चव्हाण हे केवळ भाषेचे शिल्पकार नाहीत, तर त्यांनी वडार समाजाच्या अनकथित कहाण्या शब्दात उतरवून त्या समाजाला ओळख, आत्मसन्मान आणि आवाज दिला आहे. त्यांच्या ग्रंथ “वडार समाज परंपरा व इतिहास” या पुस्तकातून त्यांनी समाजाची सांस्कृतिक, सामाजिक आणि ऐतिहासिक दुहेरी वाट दाखवली आहे.
वडार साहित्य संमेलनांमध्ये त्यांची उपस्थिती आणि अध्यक्षपदी त्यांचा स्वीकार हे समाजातील साहित्यिक चळवळीला दिशा देणारे ठरले आहे. वडार बोली साहित्य मंडळ च्या अध्यक्षपदी त्यांनी आपले कर्तृत्व बजावले आहे.
टी एस चव्हाण यांनी लिखित वेदना, वास्तुनिर्माते वडार, अन्य ग्रंथ आणि लेख यांमध्ये त्यांनी वडार समाजाचे वेदना-विवाद, स्वप्न आणि परिवर्तनाचे दृश्य मांडले आहे. त्यांच्या लेखनातून समाजाला एक आरसा मिळतो, ज्यात विसरलेल्या लोकांना जागा दिली जाते.
शिल्पकलेला, हवामानाला, कष्टाला आणि मातीला समर्पित समाजाला त्यांनी मान्यता दिली आणि त्याची उंची दाखवली. त्यांनी केवळ लेख नाही, जागरूकता निर्माण करण्याचं कामही केलं आहे.
टी. एस. चव्हाण हे सामाजिक न्यायाच्या चळवळीशी जोडलेले आहेत. वडार समाजाचा एसटी दर्जा, आरक्षण आणि समाजप्रगती विषयी त्यांनी अनेक सार्वजनिक कार्यक्रम, परिषदे आणि विचारसभांमध्ये आवाज उठवला आहे. उदाहरणार्थ, त्यांनी गोलमेज परिषदेत वडार समाजाचा एसटी समावेश मागणारा प्रस्ताव मांडला होता.
त्यांच्या लेखनातून आम्हाला शिकायला मिळतं की
“इतिहास लिहिला नसेल, तरी पण दगड साक्ष आहे; विसरलेला आवाज पुन्हा जागृत होऊ शकतो.”
वडार समाजाने त्यांच्या लेखणीतून उरलेली माती ओळखली आहे. चव्हाण हे त्या मातीचे दर्पण आहेत आणि त्यांच्या शब्दांमधून मातीची, कष्टाची आणि आशेची गंध वागत असते.
0000
