दिवा पेटतो अंधारातही रे, मातीचा तो मान राखतो रे,
गरीबाची दिवाळी आली रे बापा, अश्रूंचा पण दीया झळकतो रे...! 🌟
१.
कापरासारखी पेटते भूक, पण चुलीत नाही ज्वाला,
आई म्हणे, "बाळा, गोड खाऊ?" पण घरात नाही भाला.
भिंतीवरती सावल्या नाचती, चंद्रही जरा ओला,
या दिवाळीत सण नाही रे, पण जिवंत आहे भोळा. 💧
२.
शहरात सोनेरी दिवे लागले, आकाश झगमगते,
आपल्या झोपडीत मात्र, वारा दिवा विझविते.
ताटात पाणी भाकरी, पण डोळ्यात आस आहे,
गरीबीचं हे रंगोलीचं घर, तरी मनात रास आहे. 🍂
३.
फटाके त्यांच्या हातात, आमचं आयुष्य फुटतं,
ते गाणी गातात आनंदाची, आम्ही जखमा झाकतं.
बाजारात भाव वाढले, पण आमची आशा स्वस्त आहे,
ते सोनं विकत घेतात, आम्ही सूर्य उधार घेतो आहोत. ☀️
दिवा पेटतो अंधारातही रे, मातीचा तो मान राखतो रे,
गरीबाची दिवाळी आली रे बापा, अश्रूंचा पण दीया झळकतो रे...! 🌟
४.
आईच्या ओंजळीत राख, पण ओठांवरती हसू,
बापाच्या नजरेत श्रम, तरी न संपणारा विश्वासू.
दिवा मातीचा का असेना, उजेड त्यातच खरा,
फुटलेल्या चप्पलांनीच चालतो, पण मन मात्र वाघासारखा धरा! 🐅
५.
महागाईचा हा महापूर, पण मन नाही हारणार,
अंधारातल्या त्या चिंगारीला, उद्या सूर्य ठरणार.
राखेतून उमलतो ज्योतीचा कण,
हीच गरीबाची दिवाळी — स्वाभिमानाची रण! 🔥
ना फटाके, ना मिठाई, तरी सुख आहे या मातीचं,
सोन्याच्या दिव्यांपेक्षा तेज आमचं,
हृदयात साईप्रकाश नांदतो –
ही दिवाळी गरीबांची, पण देवांचीही आहे रे!
दिवा पेटतो अंधारातही रे, मातीचा तो मान राखतो रे,
गरीबाची दिवाळी आली रे बापा, अश्रूंचा पण दीया झळकतो रे...! 🌾🔥
कवी रमेश जेठे सर
अहिल्यानगर
०००००
